Amazing Grace
Dit is een bekende christelijke hymne, geschreven door de Engelsman John Newton in 1772. Het lied een van de meest herkenbare liedjes in de Engelstalige wereld, met de boodschap dat vergeving en verlossing mogelijk zijn ongeacht de begane zonden en dat de ziel uit wanhoop kan worden verlost door de genade van God.
-
Amazing grace (how sweet the sound), that saved a wretch like me!
I once was lost, but now I am found, was blind, but now I see.
John Newton (geboren in 1725) moest niet veel hebben van het geloof in God. Zijn moeder stierf toen hij nog geen zeven was. Op 11 jarige leeftijd ging hij met zijn vader mee op zee. Zo kwam hij ook op schepen terecht die ingezet werden voor de slavenhandel. Toen zijn vader met pensioen ging, monsterde hij tegen zijn vaders wil in op een schip dat naar de Middellandse Zee voer. Zijn vader had hem liever zien vertrekken naar de plantages van Jamaica. Het waren roerige jaren waar hij uiteindelijk in slavernij kwam bij Prinses Peye van het Shrebo volk in het huidige Sierra Leone. Door toe doen van zijn vader kon hij terug keren. Het schip raakte echter in een storm. Het is op die reis dat hij zich bekeerde en zich vanaf dan verre hield van gokken en drinken. Later zei hij dat zijn ware bekering pas enige tijd later plaatsvond: “Ik kon mezelf niet beschouwen als een gelovige in de volle zin van het woord, tot geruime tijd daarna.”
John Newton bleef nog tot 1754 betrokken in de slavenhandel. Hij voer tenminste met drie schepen mee die slaven verhandelden.
Vanaf 1755 maakte hij werk van zijn studie theologie om in 1764 geordineerd te worden als Anglicaans Priester.
In 1788, 34 jaar nadat hij zich had teruggetrokken uit de slavenhandel, verbrak Newton een lange stilte over het onderwerp met de publicatie van een krachtig pamflet Thoughts Upon the Slave Trade, waarin hij de afschuwelijke omstandigheden van de slavenschepen op de Middenpassage (slavenroute) beschreef. Hij verontschuldigde zich voor
“een bekentenis, die … te laat komt … Het zal voor mij altijd een onderwerp van vernederende reflectie zijn, dat ik ooit een actief instrument was in een zaak waar mijn hart nu van siddert”.
John Newton was zeker niet de enige in zijn tijd die (uiteindelijk) voor de afschaffing van de slavernij was en zich hierover uitsprak. Ze waren echter wel in de minderheid.
